Dag 6; Afscheid en terugvlucht

Er is tijd van komen en er is een tijd van gaan. En de tijd van gaan is nu gekomen..........  Tja aan alle mooie dingen komt een eind, dus ook aan onze trip naar NY. Wat hebben we genoten en zo'n hoop gezien.

Vanochtend lekker op tijd wakker weer, zo rond half 7. We hebben supergoed geslapen in deze bedden van het Warwickhotel. Uit het raam gekeken en wat werden we blij van het weer!!!  Strakblauwe hemel met geen wolkje aan de lucht. Dit zou zeker tot 12 uur zo blijven, dus koffers ingepakt, klaar voor vertrek en wij nog even onze wandelschoenen aan want we gingen lekker wandelen in Central Park.

Gelukkig konden we onze koffers nog even in onze kamer laten staan want we hoefden pas om 12.00 uur uit te checken.  Als je het park inloopt, merk je al gelijk dat er veel minder herrie is van taxi's, ambulances en politie-auto's. Want die hoor je echt de hele dag door toeteren, sirenes gaan af en aan.

In het park hoor je ook nog wel een beetje, maar dit valt mee. Bij het schaatsbaantje in Central Park werden we tegengehouden door een mijnheer want ze waren aan het filmen. Wij mochten helaas niet figureren in deze bollywood movie. Maar wij hebben er wel maar voor de zekerheid een paar foto's van gemaakt. Wie weet wordt het wel een kaskraker en dan hebben wij "the making of" toch maar mooi meegemaakt.

   

Lekker verder gelopen en een hoop foto's gemaakt van de meertjes, de bomen en de wolkenkrabbers op de achtergrond. Wat wel jammer is, is dat het park er nu niet echt bijzonder mooi uitziet. Ik kan me voorstellen dat in het voorjaar of de zomer het gelijk een heel andere sfeer heeft. We hebben een ontbijtje genuttigd in de boathouse in Central Park. Daar hadden de parkmedewerkers een gezamenlijke pauze dus het was een drukke bedoeling binnen.

Het was trouwens erg rustig, maar ja dat is logisch op een doordeweekse dag. Ook de hondenuitlaters hebben we wel gezien, maar niet wat je wel eens hoort die met een stuk of 10 honden (of zelfs meer) lopen. Wel hadden we in het begin helemaal niet het gevoel dat we in Central Park liepen. Volgens mijn voorstelling die je hebt van allerlei films zag het er toch heel anders uit. Maar dat werd goed gemaakt toen we aan de andere kant van het Park kwamen. Bij Strawberry Fields kregen we het bekende gevoel.  Ohhhh  ja....... Ook het herdenkingsteken aan John Lennon konden we zowaar vinden maar je moet weten waar het ligt. Anders loop je er zo voorbij.

   

In het park was de temperatuur erg lekker, maar eenmaal weer richting ons hotel, tussen de hoge gebouwen werd het toch behoorlijk frisser. Omdat we voor 12.00 uur moesten uitchecken, eerst dit maar even afgehandeld en onze koffers onder het toeziend oog van de congierge gezet in zijn kamertje.

We hadden nog anderhalf uur, dus voor de laatste keer nog maar toegeven aan de shoppingdrift. Bedoel maar, Fifth Avenue ligt om de hoek, misschien hebben we iets geweldigs prachtigs gemist. Dat willen we voorkomen. Ook dochterlief had nog een vriendelijk verzoek voor een wit blousje (kan natuurlijk ook makkelijk in Nederland worden gekocht). Maar de blousjes van Abercrombie zijn toch wel bijzonder. Al was het alleen maar omdat er Abercrombie & Fitch op staat...................

Ellen wilde nog even kijken bij Esprit. Toch wel leuk om daar iets te kopen, terwijl in Nederland je over die winkels struikelt. Helaas ook hier weer de constatering dat de mode bij ons toch anders is als hier. Wel een stuk goedkoper want basisshirtjes lagen er nu in de uitverkoop voor  $ 9. Maar ja, dat was niet het doel. Het "als ik het zie, dan weet ik dat ik het wil hebben" ging in deze winkel niet op.

Even nog ter aanvulling. Gisteren heeft Ellen nog wel haar eerste shirtje bemachtigd (voor haarzelf dan, want voor de kids was ze al meer dan geslaagd).  Bij Banana Republic hing er toch wel het een en ander wat meer de europese kant op gaat.

Bij het hotel hebben we nog maar een kop koffie en thee besteld om te tijd te doden.  In Nederland krijg je een koekje bij de thee. Hier werd de thee en koffie vergezeld met een bakje met zoute pinda's ?!?!?!?  Nu is New York trendsettend, dus kijk niet verbaasd als over een tijdje we hier in de restaurants dit ook krijgen geserveerd.

Om half 2 konden we in de taxi stappen die ons naar het vliegveld zou brengen. Onze taxichauffeur was een oude rot in het vak. Een griek die al meer dan 30 jaar in NY werkt en woont, en die met gevaar voor eigen leven zijn auto regelmatig ergens tussenpropt. Al tuuterend en met zijn raampje open vloekend naar zijn medeweggenoten reden wij de stad uit. Over het eerste gedeelte van 54th street tot aan 40th street hebben wij ongeveer 20 minuten gedaan. Wij blij dat wij al die dagen gewoon de benenwagen hebben genomen. Want in zo'n taxi schiet het niet echt op. Maar ja naar NewArk met de benenwagen ging ook ons iets te ver.

Onze griekse taxichauffeur heeft ons zijn hele levensverhaal in notendop vertelt. Hoeveel kinderen hij heeft, hoe vaak hij teruggaat naar Griekenland. Dit alles onder genot van echte Griekse muziek. Wat wil een mens nog meer??????

Bij het vliegveld aangekomen konden we binnen no-time inchecken. Dus even nog wat bij de taxfree gekocht en toen maar richting onze goede vrienden van de douane. Automatisch trek je eigenlijk alles al uit, en knal je alles in verschillende plastic bakjes die dan door de scan gaan. Schoenen ook uit, natuurlijk. Na 5 meter lopen door het poortje, alles weer uit de bakken en we zijn klaar voor vertrek.

Hier voor de gate kennen ze niet een 2e controle die we in België wel hadden. Die Amerikanen denken natuurlijk, ach als die lui maar weg zijn. Wat er dan gebeurd zal ons worst wezen.......

Onze plekken hadden we achter in het vliegtuig toegewezen gekregen, dus mochten we als eerste (na business en first natuurlijk) boarden. Na een tijdje met een aardige stewardess te hebben gepraat bleek dat het vliegtuig maar half vol zat en dat de middenrij ook behoorlijk leeg was. Dus mochten we allebei op een eigen rij van 3 stoelen plaatsnemen. Heerlijk languit liggen...... nou ja... het is natuurlijk nog niet ala business want de rugleuningen en de gordels lagen af en toe wel een beetje in de weg. Maar verder ging het prima hoor!!!  Tja je kan ook best wel iets verwachten natuurlijk als je voor  €163 een vliegticket boekt.

Tijdens de warme maaltijd konden we kiezen uit champagne, witte of rode wijn. Kijk die Duitsers zijn zo gek nog niet, ook waren ze bijzonder vriendelijk en behulpzaam.  Ook het fly entertainmentsysteem was erg prettig en je had grote schermpjes die ook gekanteld kunnen worden.

   

Inmiddels werd alles klaargemaakt voor de nacht en kwamen deze aardige steward en stewardessen ook nog langs met een slaapmutsje. Wilt u een glaasje cognac of prefereert u liever een Baileys. Straight of on the rocks........   Zo zie je maar, zo'n kerkdienst bijwonen kan best nog wel eens zijn voordelen hebben. Wat de pastor vertelde,, je moet het willen met je hart en je verstand. Daar moet je in geloven!!!!!!

En je ziet het, het heeft ons zeker geen windeieren gelegd.

Netjes om 6.05 am zette de piloot het vliegtuig weer veilig op Duitse bodem. Dat is mooi!!!!!  Nu nog 3 uur wachten en dan kunnen we met de trein naar Amsterdam. Want ja met deze aanbieding hebben wij eigenlijk ook gelijk een soort rondreis gemaakt. We begonnen in Nederland - België - USA - Duitsland - Nederland.

We waren de eerste vlucht die landde op Dusseldorf dus ook de koffers kwamen aardig snel. De douane had een dagje vrij vandaag, dus dat is weer positief. Want die   450 € is ons niet helemaal gelukt....  hahahahaha

De NShispeed zou vertrekken van Dusseldorf Hauptbahnhof. Dus dat werd eerst met de airtrain naar het station van Dusseldorf Flughafen. Toen de trein naar de Hauptbahnhof.  Omdat we nog wel even moesten wachten, zijn we een Starbucks ingedoken en lekker een kopje thee gedronken op een bankje.

Netjes om 9.13 stond de trein op perron 18 (dit hadden we voor de zekerheid maar even nagevraagd bij de informatiebalie, welk perron we moesten hebben).

Er werd al omgeroepen dat de passagiers reizend inde eerste klas (hééé dat zijn wij...) op platform B moesten zijn. De trein ingestapt en toen moesten we op zoek naar plekje 63 en 65 in wagon 28. De aardige meneer van de trein zei dat we ook zelf een plekje mochten uitzoeken in wagon 27. Het was toch niet druk, dus onze koffers heeft hij netjes opgeborgen en hadden wij een leuke privécoupe gevonden. Netjes gevraagd of we daar mochten gaan zitten. Geen probleem, dus terwijl de trein nu even een stop maakt in Arnhem kan ik goed dit verslag typen. Want in de eerste klas coupe hebben we ook stroom. Helaas geen internet.

Ook kwam de treinsteward netjes vragen of we koffie of thee wilden. Dus wij al helemaal blij, wat een service, zit dit ook nog in de prijs inbegrepen??????  Tja en helaas ons geluk houdt natuurlijk wel een keertje op, en moesten we gewoon afrekenenen. 6 euro 10 voor een cappucino en een thee!!!

Nou ja, die jongen deed zijn best en wil ook een extra centje verdienen. Dan sponsoren wij hem wel, hij heeft tenslotte ook gezorgd dat we in een mooie coupe mochten gaan zitten.

In Amsterdam Centraal overgestapt op de trein naar Schiphol, hé daar hadden we ook kunnen landen, en daar werden we opgepikt door Andre, de man van Ellen. Een kleine 20 minuutjes later stonden de koffers en tassen in de gang was is onze trip naar New York definitief ten einde.

Graag wil ik iedereen bedanken voor het meelezen en de gezellige, lieve berichtjes die jullie hebben achtergelaten. Kenners zullen dit herkennen waarschijnlijk, het is ontzettend leuk om reacties te krijgen. Dus ook ik zal nog meer bij anderen reageren als ze een weblog bijhouden. Als is het maar iets heel kleins, het wordt gewaardeerd.

Nu ga ik even bijkomen en thuis de puinhopen bekijken(mwaahhhh..... ik had het huis in deze staat wel een beetje verwacht). Dan gaan we morgen maar weer over tot de orde van de dag.

Ik zal hier nog wel een eindconclusie met mijn hoogtepunten en tips neerzetten. Maar dat kan even een paar dagen duren.