Dag 2 deel 1 De alternatieve marathon van New York

Zoooooooooooooohhhhhhhhhhhhhhhh  terwijl ik de weblog bijwerk liggen we helemaal kapot op bed. We hebben vandaag de hele dag gelopen, gelopen en gelopen.

Maar goed, we zullen maar bij het begin beginnen, toch??   Wij zijn gisteren aangekomen in de city that never sleeps. Dat lukte ons niet helemaal maar we doen aardig ons best. De bedden ligggen super, maar het echte slapen, daar is niet echt sprake van.

Dus om half 5, Mariëlle, was al meer dan een uur wakker, werd Ellen ook wakker. Zij was om 12 uur wakker geworden en had een paar nachtmerries over UGGS?!?!?!?

Omdat we toch wakker waren, de foto's op de weblog gezet en daarna gedouched en rond kwart voor 8 zaten wij een cafeetje voor ons eerste ontbijt. De koffie is hier zowaar best nog sterk!!!!  Je verwacht een slap bakkie slootwater, maar je wordt er toch wel aardig wakker van.

Vervolgens wilde we met de metro naar Battery Park. We zijn nog niet helemaal geacclimatiseerd en stonden wel bij een metro die downtown ging, maar ons niet naar de plaats van bestemming wilde brengen. Het richtingsgevoel van Mariëlle zit verkeerd om en bij Ellen is ie nog even offline.............

Dus maar even navragen bij een vriendelijke NewYorker hoe we het beste met line 1 konden gaan. Of het nu de jetlag is, ik weet het niet, maar ik ben volledige gedesorienteerd als ik zo'n metrostation uitkom. Maar ook wij kwamen zonder kleerscheuren aan bij Batterypark waar we met de boot naar Statue of Liberty en Ellis-island wilden.

Daar aangekomen met de boot mee, maar niet voordat we weer een security-check hebben gehad. Het wordt al gewoonte om je broekriem te verwijderen, horloge af, schoenen uit en zakken leeg. Nog even en we kunnen meedoen voor het guinessboek of records voor wie het snelst door de douane heen komt :)

Door deze security voer de boot voor onze neus weg. Maar geen nood, een 30 minuten wachten en we konden heerlijk boven op het dek staan. Het was wel nog iets fris maar het zonnetje doet goed zijn best en er is weinig wind. Dus heerlijk op het dek genoten van het uitzicht op Manhattan en natuurlijk het vrijheidsbeeld.

    

 

Bij het vrijheidsbeeld van boord gegaan en heerlijk rondgelopen en genoten van het uitzicht. We hadden geen kaarten om de kroon in te gaan maar we vonden dit al indrukwekkend genoeg. Je kon wel tot "de voeten" van het vrijheidsbeeld komen. Maarruuuhhhh......... ja hoor daar zijn ze weer ............ onze securityfriends met een geweldig lange rij. Nou die rij vonden we iets te veel van het goede en hebben onze vrienden vriendelijk bedankt. De veiligheidsmaatregelen zijn behoorlijk daar. Er lopen aardig wat Swats rond, zwaar bewapend.

Toen met de boot naar de volgende stop, Ellis island. Hier kwamen vroeger de emigranten aan na soms wekenlang op de boot richting de US of A te hebben gezeten. Hier hebben we de ECHTE japanner uitgehangen. Koptelefoon op met een audiotour. Hoewel er veel sentiment bij is, vond ik het toch erg indrukwekkend. Als je je realiseert dat een 6tal ooms en tantes hier eind 40, begin 50er jaren echt daadwerkelijk hebben gestaan in die zelfde hal. Een echt kippenvel momentje.

Als je de tour volledig conform het bandjes had gedaan waren we een aantal uur zoet geweest, maar Jappanners klikken een paar foto's en gaan dan weer verder, dus wij hebben het een en ander overgeslagen (meestal de nagespeelde luisterverhalen van nieuwe Amerikanen).  Nog geprobeerd de gegevens op te halen van oom Koos maar dat is helaas niet gelukt. 

Rond 2 uur waren we hier uitgekeken en namen de boot terug naar Manhattan. Op de boot lazen we dat er nog een Nederlands Monument zou zijn, wij ons nog afvragen waar dat was. Want daar waren we echt finaal langsgelopen (blame it on the jetlag......)

 

 

 

Vervolgens hebben we als echte touristen met het fototoestel op de buik en het reisgidsje in de hand een route gevolgd door Wallstreet. Wat een mooie straten. Dit waren nou echt de straatjes die je herkent uit films met van die trappetjes en zo.

 

 

 

Heel bijzonder is wel het gevoel als je hier rondloopt. De beelden van de ramp met het WTC die komen hier vandaan. Daar zag je al die mensen rennen volledig in paniek. Je ziet er niet veel meer van, ook niet echt van ground zero. Maar het is wel apart om er te zijn geweest.

 

 

De rest van het verslag komt morgen want onverwacht heb ik nog een tijdje geskyped voor het eerst met Theresa in Escalon California. (wasn't it fun???  Just for you in English, hopefully you can understand a bit what's written here, otherwise maybe it's time to cath up your Dutch and come to Holland......)  Zo leuk om elkaar zo te spreken. Daardoor is het nu 11 uur 's avonds en ben ik kapot en ga ik slapen. Morgenochtend zal ik waarschijnlijk toch wel weer vroeg wakker zijn.

 

Dan krijgen jullie deel 2 met foto's.....   Dus ik houd het nog een beetje spannend wat we allemaal nog meer hebben gedaan. Onze voeten doen er in ieder geval zeer van...

Iedereen alvast ontzettend bedankt voor al jullie leuke reacties. Ik heb nu helaas te weinig tijd om op iedereen te reageren maar we vinden het super om het te lezen.

 

Tot morgenochtend  (voor ons dan he)