New York; de nabeschouwing

Het lijkt wel een wedstrijd....  Een nabeschouwing. Soms voelde het wel of we aan het trainen waren voor de Nijmeegse Vierdaagse, zoveel hebben we gelopen. Maar ik had het nog beloofd, een eindconclusie over onze trip naar New York

• De vluchten zijn goed bevallen, zowel met Continental als Lufthansa. Groot voordeel was natuurlijk dat het vliegtuig terug maar voor minder dan helft was gevuld.
• Via Brussel vond ik goed te doen (hoewel Schiphol nog steeds de voorkeur geniet, maar dit puur omdat dit 15 minuutjes rijden is van ons huis).
• Dusseldorf terug ging ook goed. Groot nadeel vond ik wel dat je zolang moest wachten tussen de landing en het vertrek met de trein richting Amsterdam. We landden om 6 uur en om 9.13 uur vertrok de trein, dus we hebben al met al toch wel ruim anderhalf uur moeten wachten op het Bahnhof Dusseldorf.  Maar goed dit was onderdeel van de superprijs van dit ticket. Met de kinderen zal ik dit niet doen.
• New York in januari is ons ontzettend meegevallen. Maar moet gezegd worden dat wij supermazzel hebben gehad met het weer. Als het min 15 gevoelstemperatuur is, zal je toch iets minder kunnen ondernemen. Je zult wat meer moeten opwarmen. Ook lijkt het me qua omgeving iets leuker als de bomen en struiken in ieder geval groen zijn.
• Het voordeel van in januari naar NY gaan is het feit dat het ontzettend rustig is overal. Als je soms de rijen ziet (zoals bij het Empire State Building, Top of the Rock en de boot naar Statue of Liberty) dan krijg je het toch wel even benauwd. Het kan betekenen dat je ergens toch al snel anderhalf uur staat te wachten. Wij konden echt zo overal doorheen wandelen.
• Lopen doe je ontzettend veel in New York maar de afstanden vielen ons toch nog wel mee. Van ons hotel (54th street)  naar bv Times Square is ongeveer 10 a 15 minuten lopen. 
• Een metrokaart voor een aantal dagen is ook erg handig. Je stapt toch al snel de metro in als je een wat grotere afstand moet overbruggen. De 7 dagen kaart kost $25.  Van een taxi hebben geen gebruik gemaakt in de stad zelf (behalve om naar het vliegveld te gaan). In de metro zelf hebben we ons geen moment onveilig gevoeld. Er zaten nooit "ongure" types in de metro maar gewoon mensen zo als jij en ik.  Ik weet niet hoe dit 's avonds laat is, want dat hebben wij nooit gered.
• Ontbijten, lunchen en dineren kun je geweldig in New York. Overal zijn diverse restaurantjes voor ieder wat wils. Italiaans, Chinees, Steakhouses noem maar op, het is er.  Wij hebben 2 keer ontbeten in Europacafe, dit is een keten die (in ieder geval) in New York vaker voorkomt.  Het eten is ook gezonder als in andere delen in de USA (bv Florida). Gezondere broodjes, veel bruine met nootjes en pitjes ed. Vaak ook bakjes met yoghurt met muesli en fruit. Erg gezond dus en voedzaam.
• Je bent vroeg wakker, dus je kunt al vroeg op pad. Kijk wel wat er op dat tijdstip aan excursies of bezichtingen al open zijn. Bijvoorbeeld de meeste winkels gaan om 10.00 uur open. Als je dan om half 8 al richting Macy's loopt zul je jezelf moeten vermaken.
• We hadden een lijstje gemaakt van alle highlights die we absoluut wilden zien. Daarvan hebben we ook gekeken welke bij elkaar zitten zodat je optimaal van onze tijd hadden.
• één hoogtepunt is moeilijk te noemen. Maar persoonlijk vond ik het bezoek aan Ellis Island en Statue of Liberty erg indrukwekkend. Maar ook bovenop het Empire State Building vond ik heel bijzonder. Ook Times Square kwam erg gezellig over, vooral met die tafeltjes en stoeltjes. Nu is het in de winter niet echt handig om daar gezellig te zitten met een koffie of frisje. Maar dit lijkt me in de warmere maanden erg gezellig.
• Het shoppen moeten we natuurlijk ook nog behandelen. Tja dat is me toch niet helemaal meegevallen. Ik had het idee dat de  mode in NY toch iets meer met de Europese mode op één lijn lag.
• Wel voor vrijetijdskleding, dus spijkerbroeken en basistshirts kun je leuk slagen. Wel leuk vond ik Century 21 maar dan met name met parfum en zonnebrillen. Ik ben daar erg leuk geslaagd voor superprijzen (lees  $ 16 voor designerbrillen zoals Guess, Tommy Hilfiger en Kenneth Cole). Maar voor de mode in Century 21 hoef je het niet te doen. Het is een soort Wibra maar dan in de uitverkoop :).
• Voor UGGs hebben we ook nog ons best moeten doen. Ik had begrepen dat je ook in andere winkels nog wel eens Uggs kon vinden. De modellen die wij voor ogen hadden waren echter alleen te vinden in de official Uggs Store op Colombus Avenue.

Ik zal zeker nog wel wat feitjes vergeten zijn, maar ja het was ook zo indrukwekkend dat je niet alles kan vermelden. Wel is New York voor herhaling vatbaar en gaan we er zeker nog een keer naar toe, ik wil ook zeker de kids de belangrijke punten van new York laten zien. De dingen die je allemaal zo vaak op TV ziet, nu een keer "live" te mogen meemaken vond ik heel bijzonder.

Wel vond ik 4 volle dagen wel voldoende (maar je stelt je er ook op in denk ik).  Het shoppen zal ik de volgende keer toch minder doen denk ik !?!?!?!  dat blijven we toch maar in Nederland doen, in ieder geval voor mezelf.

 

Kortom New York is een geweldige stad met altijd geluid om je heen en hoge gebouwen (hier wen je trouwens snel aan hoor).  Een stad waar je je ogen uitkijkt. Absoluut een  MUST DO!!

Maar goed, we gaan ons nu maar voorbereiden voor onze volgende reis naar Florida. Ook daar houden we een weblog van bij. Hier kun je ons volgen:

De Steijntjes in florida, mei 2010

Dag 6; Afscheid en terugvlucht

Er is tijd van komen en er is een tijd van gaan. En de tijd van gaan is nu gekomen..........  Tja aan alle mooie dingen komt een eind, dus ook aan onze trip naar NY. Wat hebben we genoten en zo'n hoop gezien.

Vanochtend lekker op tijd wakker weer, zo rond half 7. We hebben supergoed geslapen in deze bedden van het Warwickhotel. Uit het raam gekeken en wat werden we blij van het weer!!!  Strakblauwe hemel met geen wolkje aan de lucht. Dit zou zeker tot 12 uur zo blijven, dus koffers ingepakt, klaar voor vertrek en wij nog even onze wandelschoenen aan want we gingen lekker wandelen in Central Park.

Gelukkig konden we onze koffers nog even in onze kamer laten staan want we hoefden pas om 12.00 uur uit te checken.  Als je het park inloopt, merk je al gelijk dat er veel minder herrie is van taxi's, ambulances en politie-auto's. Want die hoor je echt de hele dag door toeteren, sirenes gaan af en aan.

In het park hoor je ook nog wel een beetje, maar dit valt mee. Bij het schaatsbaantje in Central Park werden we tegengehouden door een mijnheer want ze waren aan het filmen. Wij mochten helaas niet figureren in deze bollywood movie. Maar wij hebben er wel maar voor de zekerheid een paar foto's van gemaakt. Wie weet wordt het wel een kaskraker en dan hebben wij "the making of" toch maar mooi meegemaakt.

   

Lekker verder gelopen en een hoop foto's gemaakt van de meertjes, de bomen en de wolkenkrabbers op de achtergrond. Wat wel jammer is, is dat het park er nu niet echt bijzonder mooi uitziet. Ik kan me voorstellen dat in het voorjaar of de zomer het gelijk een heel andere sfeer heeft. We hebben een ontbijtje genuttigd in de boathouse in Central Park. Daar hadden de parkmedewerkers een gezamenlijke pauze dus het was een drukke bedoeling binnen.

Het was trouwens erg rustig, maar ja dat is logisch op een doordeweekse dag. Ook de hondenuitlaters hebben we wel gezien, maar niet wat je wel eens hoort die met een stuk of 10 honden (of zelfs meer) lopen. Wel hadden we in het begin helemaal niet het gevoel dat we in Central Park liepen. Volgens mijn voorstelling die je hebt van allerlei films zag het er toch heel anders uit. Maar dat werd goed gemaakt toen we aan de andere kant van het Park kwamen. Bij Strawberry Fields kregen we het bekende gevoel.  Ohhhh  ja....... Ook het herdenkingsteken aan John Lennon konden we zowaar vinden maar je moet weten waar het ligt. Anders loop je er zo voorbij.

   

In het park was de temperatuur erg lekker, maar eenmaal weer richting ons hotel, tussen de hoge gebouwen werd het toch behoorlijk frisser. Omdat we voor 12.00 uur moesten uitchecken, eerst dit maar even afgehandeld en onze koffers onder het toeziend oog van de congierge gezet in zijn kamertje.

We hadden nog anderhalf uur, dus voor de laatste keer nog maar toegeven aan de shoppingdrift. Bedoel maar, Fifth Avenue ligt om de hoek, misschien hebben we iets geweldigs prachtigs gemist. Dat willen we voorkomen. Ook dochterlief had nog een vriendelijk verzoek voor een wit blousje (kan natuurlijk ook makkelijk in Nederland worden gekocht). Maar de blousjes van Abercrombie zijn toch wel bijzonder. Al was het alleen maar omdat er Abercrombie & Fitch op staat...................

Ellen wilde nog even kijken bij Esprit. Toch wel leuk om daar iets te kopen, terwijl in Nederland je over die winkels struikelt. Helaas ook hier weer de constatering dat de mode bij ons toch anders is als hier. Wel een stuk goedkoper want basisshirtjes lagen er nu in de uitverkoop voor  $ 9. Maar ja, dat was niet het doel. Het "als ik het zie, dan weet ik dat ik het wil hebben" ging in deze winkel niet op.

Even nog ter aanvulling. Gisteren heeft Ellen nog wel haar eerste shirtje bemachtigd (voor haarzelf dan, want voor de kids was ze al meer dan geslaagd).  Bij Banana Republic hing er toch wel het een en ander wat meer de europese kant op gaat.

Bij het hotel hebben we nog maar een kop koffie en thee besteld om te tijd te doden.  In Nederland krijg je een koekje bij de thee. Hier werd de thee en koffie vergezeld met een bakje met zoute pinda's ?!?!?!?  Nu is New York trendsettend, dus kijk niet verbaasd als over een tijdje we hier in de restaurants dit ook krijgen geserveerd.

Om half 2 konden we in de taxi stappen die ons naar het vliegveld zou brengen. Onze taxichauffeur was een oude rot in het vak. Een griek die al meer dan 30 jaar in NY werkt en woont, en die met gevaar voor eigen leven zijn auto regelmatig ergens tussenpropt. Al tuuterend en met zijn raampje open vloekend naar zijn medeweggenoten reden wij de stad uit. Over het eerste gedeelte van 54th street tot aan 40th street hebben wij ongeveer 20 minuten gedaan. Wij blij dat wij al die dagen gewoon de benenwagen hebben genomen. Want in zo'n taxi schiet het niet echt op. Maar ja naar NewArk met de benenwagen ging ook ons iets te ver.

Onze griekse taxichauffeur heeft ons zijn hele levensverhaal in notendop vertelt. Hoeveel kinderen hij heeft, hoe vaak hij teruggaat naar Griekenland. Dit alles onder genot van echte Griekse muziek. Wat wil een mens nog meer??????

Bij het vliegveld aangekomen konden we binnen no-time inchecken. Dus even nog wat bij de taxfree gekocht en toen maar richting onze goede vrienden van de douane. Automatisch trek je eigenlijk alles al uit, en knal je alles in verschillende plastic bakjes die dan door de scan gaan. Schoenen ook uit, natuurlijk. Na 5 meter lopen door het poortje, alles weer uit de bakken en we zijn klaar voor vertrek.

Hier voor de gate kennen ze niet een 2e controle die we in België wel hadden. Die Amerikanen denken natuurlijk, ach als die lui maar weg zijn. Wat er dan gebeurd zal ons worst wezen.......

Onze plekken hadden we achter in het vliegtuig toegewezen gekregen, dus mochten we als eerste (na business en first natuurlijk) boarden. Na een tijdje met een aardige stewardess te hebben gepraat bleek dat het vliegtuig maar half vol zat en dat de middenrij ook behoorlijk leeg was. Dus mochten we allebei op een eigen rij van 3 stoelen plaatsnemen. Heerlijk languit liggen...... nou ja... het is natuurlijk nog niet ala business want de rugleuningen en de gordels lagen af en toe wel een beetje in de weg. Maar verder ging het prima hoor!!!  Tja je kan ook best wel iets verwachten natuurlijk als je voor  €163 een vliegticket boekt.

Tijdens de warme maaltijd konden we kiezen uit champagne, witte of rode wijn. Kijk die Duitsers zijn zo gek nog niet, ook waren ze bijzonder vriendelijk en behulpzaam.  Ook het fly entertainmentsysteem was erg prettig en je had grote schermpjes die ook gekanteld kunnen worden.

   

Inmiddels werd alles klaargemaakt voor de nacht en kwamen deze aardige steward en stewardessen ook nog langs met een slaapmutsje. Wilt u een glaasje cognac of prefereert u liever een Baileys. Straight of on the rocks........   Zo zie je maar, zo'n kerkdienst bijwonen kan best nog wel eens zijn voordelen hebben. Wat de pastor vertelde,, je moet het willen met je hart en je verstand. Daar moet je in geloven!!!!!!

En je ziet het, het heeft ons zeker geen windeieren gelegd.

Netjes om 6.05 am zette de piloot het vliegtuig weer veilig op Duitse bodem. Dat is mooi!!!!!  Nu nog 3 uur wachten en dan kunnen we met de trein naar Amsterdam. Want ja met deze aanbieding hebben wij eigenlijk ook gelijk een soort rondreis gemaakt. We begonnen in Nederland - België - USA - Duitsland - Nederland.

We waren de eerste vlucht die landde op Dusseldorf dus ook de koffers kwamen aardig snel. De douane had een dagje vrij vandaag, dus dat is weer positief. Want die   450 € is ons niet helemaal gelukt....  hahahahaha

De NShispeed zou vertrekken van Dusseldorf Hauptbahnhof. Dus dat werd eerst met de airtrain naar het station van Dusseldorf Flughafen. Toen de trein naar de Hauptbahnhof.  Omdat we nog wel even moesten wachten, zijn we een Starbucks ingedoken en lekker een kopje thee gedronken op een bankje.

Netjes om 9.13 stond de trein op perron 18 (dit hadden we voor de zekerheid maar even nagevraagd bij de informatiebalie, welk perron we moesten hebben).

Er werd al omgeroepen dat de passagiers reizend inde eerste klas (hééé dat zijn wij...) op platform B moesten zijn. De trein ingestapt en toen moesten we op zoek naar plekje 63 en 65 in wagon 28. De aardige meneer van de trein zei dat we ook zelf een plekje mochten uitzoeken in wagon 27. Het was toch niet druk, dus onze koffers heeft hij netjes opgeborgen en hadden wij een leuke privécoupe gevonden. Netjes gevraagd of we daar mochten gaan zitten. Geen probleem, dus terwijl de trein nu even een stop maakt in Arnhem kan ik goed dit verslag typen. Want in de eerste klas coupe hebben we ook stroom. Helaas geen internet.

Ook kwam de treinsteward netjes vragen of we koffie of thee wilden. Dus wij al helemaal blij, wat een service, zit dit ook nog in de prijs inbegrepen??????  Tja en helaas ons geluk houdt natuurlijk wel een keertje op, en moesten we gewoon afrekenenen. 6 euro 10 voor een cappucino en een thee!!!

Nou ja, die jongen deed zijn best en wil ook een extra centje verdienen. Dan sponsoren wij hem wel, hij heeft tenslotte ook gezorgd dat we in een mooie coupe mochten gaan zitten.

In Amsterdam Centraal overgestapt op de trein naar Schiphol, hé daar hadden we ook kunnen landen, en daar werden we opgepikt door Andre, de man van Ellen. Een kleine 20 minuutjes later stonden de koffers en tassen in de gang was is onze trip naar New York definitief ten einde.

Graag wil ik iedereen bedanken voor het meelezen en de gezellige, lieve berichtjes die jullie hebben achtergelaten. Kenners zullen dit herkennen waarschijnlijk, het is ontzettend leuk om reacties te krijgen. Dus ook ik zal nog meer bij anderen reageren als ze een weblog bijhouden. Als is het maar iets heel kleins, het wordt gewaardeerd.

Nu ga ik even bijkomen en thuis de puinhopen bekijken(mwaahhhh..... ik had het huis in deze staat wel een beetje verwacht). Dan gaan we morgen maar weer over tot de orde van de dag.

Ik zal hier nog wel een eindconclusie met mijn hoogtepunten en tips neerzetten. Maar dat kan even een paar dagen duren.

Dag 5; sightseeing "the sequal"

Volgens de weersvoorspellingen zou het 's ochtends wat bewolkt zijn en 's middags wat meer perioden met zon. Wel iets minder warm als gisteren, maar vonden we niet heel erg, want met alleen een dun shirtje in je winterjas en dan nog zweten, is ook geen pretje.

Omdat we gisteravond naar de musical waren geweest zijn we toch wel iets later gaan slapen dan de andere dagen. Dit betekende dat we ook later wakker werden. By the way heb ik al verteld dat de bedden hier nog steeds geweldig slapen????

Onze laatste volle dag in NY wilde we toch wel benutten voor het bezichtigen van een aantal hoogtepunten in New York. Dus gewapend met onze fototas gingen we op weg. De eerste stop van deze tour was Grand Central Station.

      

Een schitterend gebouw wat de meeste perrons ter wereld schijnt te hebben. Er was ook een squash tournament aan de gang, heel bijzonder, ze zetten gewoon een vierkante bak met glas neer en richten het in als squashruimte. Dus Patrick, je kunt ook misschien voorstellen om met je team een keer in NY te gaan spelen. Zo kom je nog eens ergens!!

 

In Grand Central Station hebben we gezellig tussen de New Yorkers ons ontbijt genuttigd. Onder de centrale hal zitten allerlei tentjes waar je verschillende ontbijtjes, koffie etc kunt bestellen. Er staan ook tafeltjes en stoelen.

  Dus even bijtanken met een bagel creamcheese en een koffie en thee.

 

Toen weer verder op naar het chrysler building. Dit gebouw is in Artdeco-stijl gebouwd en versierd met zilveren motorkapornamenten, gestileerde raceauto's, ... Verder zijn er ook 8 metalen arendkoppen die elk naar de horizon kijken. Ook werd een zeer stijlvolle lobby gebouwd, volledig in Art deco stijl. De muren zijn van marmer, en de plafonds zijn voorzien van plafondschilderingen. De liftdeuren zijn ook kunstwerken op zich.

 

 

We vervolgden onze weg weer richting het Empire State Building waar we natuurlijk wel op de 86ste verdieping wilden kijken hoe New York er van bovenaf uitziet.  we werden naar binnen geleid en jaaaaa  hoorrrrr daar zijn ze weer....................  onze vrienden van de beveiliging. Automatisch werd de riem al afgedaan, horloges af jassen uit. En dan maar weer door het poortje en alles weer goed doen. Het is ons weer gelukt, we mochten weer door!!!

We hebben ons verbaasd over het aantal rijen wat hier in drukke periodes kan staan. Wij konden overal zo doorheen lopen, maar ik geef het je te doen als je hier gezellig met zn allen staat te wachten in de rij. Een van de medewerkers vertelde ons dat de wachttijd in drukke periodes zomaar 2 uur kon zijn. Pfoeehhhh............  Toch weer een voordeel om in januari te gaan ;).

Binnen no-time zit je op de 80ste verdieping en loop je weer in een rij om naar de lift te gaan die je naar de 86ste verdieping brengt. Daar aangekomen wacht je een magnefiek uitzicht. Er stond een knap windje, maar het viel zeker niet tegen, je kon er goed omheen lopen. We waren wel blij dat het geen min 25 was, want dan zou je spontaan aan je fotocamera zijn vast gevroren. Verder zal ik de beelden maar voor zich laten spreken. Het weer werkte goed mee, het was behoorlijk helder en we konden ver kijken. Ook scheen soms het zonnetje en dat maakte het toch ook weer wat vriendelijker.

 

       

 

                              

 

  

 

Na een half uurtje daar boven te hebben genoten, gingen onze handen toch wel wat tegensputteren van de kou. Want ja we hadden onze handschoenen ook een keer niet meegenomen. We liepen al 4 dagen met wanten op zak en eigenlijk niet nodig gehad. Vandaag dus wel...!!!!

Maar ook binnen kon je nog genieten van het uitzicht. Nadat we waren opgewarmd zijn we weer met onze voetjes op de begane grond beland. Wat een ervaring. Top of the Rock vonden we ook mooi, maar zo overdag, zeker als het zo helder is, vond ik het eigenlijk nog meer bijzonder. Je zit zo vreselijk hoog, maar je merkt er verder niet veel van. Ook de temperatuur en de wind (ja is natuurlijk minder als beneden) maar het viel ons zeker niet tegen.

 

De tour was nog niet afgelopen want ook een wandeling over de Brooklynbridge stond op het programma. Dus hup met de metro naar Brooklyn. Daar hebben we even lekker gelunchd en onze voeten even wat rust gegund. Want al dat lopen gaat je niet in de kouwe kleren zitten hoor!!!!

  

 

Bij het verlaten van het restaurant merkten we dat het toch wel behoorlijk wat frisser was geworden. Pas 2 uur, maar er was duidelijk meer wind op komen zetten en het zonnetje verstopte zich ook steeds meer. De BrooklynBridge is een prachtige brug waar een wandel/fietspad over de autoweg is gemaakt.

Nadeel was dus wel dat het er ECHT hard waaide. Maar ja, wie A zegt moet ook B zeggen en het uitzicht van Brooklyn richting Manhattan is absoluut prachtig!! Dus dat maakte weer een hoop goed.

     

 

In Manhattan weer aangekomen wilde we terugwandelen (want ja we weten inmiddels niet beter) via ChinaTown en Little Italy. Chinatown was een gebiedje met een hoop kunst-enkitschwerk. Het echte chineese fabriekswerk zullen we maar zeggen. Als je echt nep wilt, kun je daar zeker je slag slaan. Little Italy was zo klein, dat we maar één pizzeria hebben kunnen ontdekken.

 

  

Deze kraampjes op de foto zie je overal door NY. Die mensen verkopen frisdrank, bretzels maar ook gepofte kastanjes die je van af grote afstand al ruikt, Wij vonden het een vreselijke stand, die gelijk in je kleren in je haren gaat zitten. We hebben het dus ook niet gegeten, maar misschien is het wel heel erg lekker. Wij kunnen het je niet vertellen.

Een stuk de metro weer gepakt en op de 42ste straat nog even uitgestapt om de laatste keer te genieten van Times Square.

 

 

 

Van ons hotel hebben we van de buitenkant vandaag ook nog maar wat foto's gemaakt.  Vanavond gaan we eten bij The Outback (lekker aan de bloomin'onion).  Morgenochtend gaan we nog richting Central Park, want dat is het enige wat nog op ons lijstje stond, wat we nog niet hebben gezien. Volgens de voorspellingen wordt het morgen een zonnige dag. Dus dat zou het toch wel goed doen op onze foto's van Central Park. Dan is het over en uit met de pret en gaan we weer richting Nederland, oh nee. Dusseldorf, daar landen we natuurlijk. Daar schijn je ook goed te kunnen shoppen?!?!?!!?!  Hahaha  geintje......  ik kan voorlopig (ik zeg niet hoelang) geen winkels meer zien. En mijn voeten verlangen naar een paar dagen rust. Gewoon lekker omhoog met de voetjes op de bank!!

Morgen dus het laatste verslag van onze trip naar New York. Vandaag was het een verslag met iets minder tekst maar gelukkig weer eens met foto's.

    

Dag 4; shop till you drop

De weersberichten stonden vandaag op regen, regen en heel veel regen. Dus sightseeing kán, maar vonden wij niet echt een geslaagd idee. Dus hebben we vandaag uitgeroepen tot algehele shopdag !!
Doel van Mariëlle was een paar spijkerbroeken, leuke tas, horloge en zonnebril (één is geen is het spreekwoord, je kunt er niet genoeg van hebben). Doel van Ellen was iets leuks vinden maar ze wist niet wat.....................  Als ze het zou zien dan wist ze het meteen?!?!?!!?!?!?!!?
Omdat we de hele dag volledig wilden benutten waren we om kwart over 8 al op zoek naar een lekker ontbijt. Dit vonden we richting Broadway in het EuropaCafe. Een heerlijk broodje, soort Ciabatta met ham en kaas, die even lekker in de oven werd gezet om op te warmen. Met een bakje fruit voor de nodige pitamientjes, een thee en een cappucino konden we de shoptour gaan beginnen.
Omdat om 9 uur de meeste winkels nog niet open waren (Macy's en Manhattan Mall zijn geopend van 10.00 uur tot heel laat in de avond) namen we de metro richting Century 21 bij Ground Zero. Die is nl. al geopend vanaf 7.45 am. Daar waren we al eerder geweest, maar op zaterdag was het er zo vreselijk druk, toen hadden we niet alle verdiepingen gezien met alle designerclothes. We wilden daar natuurlijk wel onze slag slaan. Gucci, Prada, Armani eat your heart out, de DutchLadies are in town!!!
Toen we de metro instapten regende het zachtjes, bij het verlaten van het metrostation was het gestopt met zachtjes regenen. Het begon te plenzen, altijd goed voor de haardracht. Je krijgt er van die leuke krullen van die net niet de kant uitgaan die jij wilt. Toch leuk in fasionable New York waar iedereen zijn haar stijl heeft en mijn haar spontaan ontploft...............
Gelukkig was het niet al te ver lopen naar Century en binnengekomen was het heerlijk rustig. Daar op zoek naar de juiste zonnebril voor onszelf, kids en aanverwanten. Of het gelukt is, laten wij voor iedereen even in het midden, sommige dingen moeten een verrassing blijven!!!!
Natuurlijk wilde wij net dat geweldige truitje of jurkje vinden van die geweldige designer.....................  Tja met de roltrap naar bovengekomen een blik geworpen op de collectie...........aij aijjaij....... tenzij ik eruit wil zien als mijn oma met een leuke tijgerprint en hakken zo hoog als Empire State Building, gaat dit um niet worden.
Ook El zag niets leuks, ik heb nog geprobeerd haar een leuk bontmutsje aan te praten, maar het was net niet haar kleur.
Nog even op zoek naar Spydershirts (tip van Mattrob, nog bedankt voor de aanwijzingen trouwens toch wel handig zo'n online gids :) voor Daan (14 jaar). er hingen alleen nog maatje L en die had ik mee kunnen nemen, riempje er omheen en hij heeft een leuk jurkje tot over de knie. Maar ik denk niet dat dat de bedoeling is met snowboarden.
In de tassensectie hadden we meer geluk. Een echte DKNY  (voor de nietkenners:  een Donna Karan NY, bekende modeontwerpster) voor Mariëlle gescoord en een leuke roze tas voor Ellen (merk is me even ontschoten).
Daan had een vriendelijk verzoek voor een luchtje. Even gesmsd en dat moest (het liefst net als een horloge) van het merk Armani zijn. Kijk het luchtje dat wilde wel lukken, het horloge wordt prijstechnisch toch een ander verhaal. Ik begrijp dat je als tiener niet buiten de boot wilt vallen, maar met een Armani naast de boot vallen wordt toch wel een heel duur geintje. En er moet natuurlijk nog wel wat geld voor zijn moeder overblijven......
Century 21 verlieten we bepakt en bezakt en off we go to the next store, Macy's en Manhattan Mall. Gelukkig zijn er metro's zodat we niet al te ver hoefden te lopen. De uitgang van de metro liep bijna over in de ingang van Manhattan Mall. Kijk daar denken ze over na die NewYorkers. Dus hup naar binnen en kijken wat we hier kunnen scoren. Zag er goed uit, alleen toch weer niet niet onze smaak. Ik krijg toch wel het idee dat we vrij lastig zijn. Want ik hoor niets anders dan dat iedereen met koffers vol met kleren terugkomt. We zijn eigenlijk heel nieuwsgierig geworden, wat dat dan is en bij welke winkels mensen kopen. Voor de kids hebben we genoeg spullen gevonden. Voor onszelf, wordt het toch weer kijken naar de voorjaarscollectie in Nederland. (sorry mannen, het gaat dus eigenlijk pas beginnen als we terug zijn in Nederland). Bij Aeropostale stond de muziek zo hard, dat ik eigenlijk wel oordopjes had verwacht bij de ingang. Aangezien gebarentaal niet mijn sterkste kant is, zaten de verkoper en ik elkaar niet op hetzelfde level. Hij wilde mij maar een klantenkaart aansmeren, en dan kreeg ik allerlei extra's. Uitgelegd dat ik voorlopig hier niet meer zal komen, dus heeft niet veel zin. Dan mijn emailadres maar, dan kunnen ze me mails sturen. Ik heb maar geopperd om met die klantenkaart ook een vliegticket kado te doen. Dan kom ik zeker!!!! Tja dan hakt ie af, mietjuh!!!
Nog even bij de designerjassen op de eerste etage gekeken. Er hing nog genoeg, maar het is hier inmiddels zo warm (lees 13 graden) geworden dat ik tepletter puf in de winkels in mijn supergeisoleerde ski-jas. Erg handig voor als het zeer koud i. Want het kon in januari in NY wel zo'n -25 graden soms zijn. Dus daar is mijn hele garderobe aangepast. Waarom heeft niemand mij vertelt dat het ook +13 kan zijn???  
Toen werd het tijd voor Macy's,  want we hadden begrepen dat Macy's 9 verdiepingen heeft. Daar moet het toch wel lukken iets stijlvol en modieus te vinden!!!! Nou we hebben ons wat afgezocht, maar helaas niet al te veel gevonden.
De kleding is dus niet behoorlijk ververst, dus de oude kleding gaan gewoon mee terug:(.  Na lang zoeken heeft Mariëlle nog wel 2 spijkerbroeken van Levi's gevonden voor de geweldige prijs van $ 34,99 per stuk).  Ook was de lengte goed, bij de meeste broeken die er hingen had ik wat been teveel over.  Toch jammer, met hoog water, misschien mode in de USA. Geloof niet dat dit de nieuwe voorjaarstrend in Nederland is.  Maar mocht iemand hier alles over weten, laat het me weten. Want dan koop ik de broeken alsnog in het groot in.......

El heeft alle 9 etages gehad op zoek naar iets leuks wat ze nog niet heeft en als ze het ziet weet ze meteen dat is HET!!! Nou is Macy's niet echt een kleine winkel, maar de opdracht is helaas niet vervuld.
Het shoppen (lees het sjouwen met al die zware tassen) waren we inmiddels beu geworden en liepen rond half 4  richting Times Square. Het was droog en een paar plukjes blauwe lucht konden we tussen al die hoge gebouwen zien. Ook de "Naked Cowboy" had de vogeltjes horen fluiten en was gezellig buiten komen spelen. Hij is een bekend verschijnsel in New York. Nooit van gehoord???  Hier een kleine impressie

Terwijl de Naked Comboy een vrolijk mopje speelde, stonden wij in de rij bij de TKTS. Dit is een ticketcenter waar je met hoge korting (max 50%) een kaartje kan bemachtigen voor de door jouw gewenste voorstelling.  Wij besloten voor Mamma Mia te gaan, een gezellige meezinger met alle liedjes van ABBA. Ellen had de film gezien in de bios, en Mariëlle had de voorstelling in Utrecht gezien. Dus toch wel benieuwd hoe het hier zou zijn.
Nadat de tickets waren gekocht, eerst de tassen maar richting ons hotel gebracht en even lekker uitgepufd op ons heerlijke bedje. Om half 7 gaan eten in een Italiaans restaurant genaamd Remy. Het is hier vanaf vandaag restaurantweek. Dit betekent dat je bij een aantal restaurants (staan apart vermeld in een boekje) een 3 gangenmaaltijd kunt eten voor $35.
Aangeschoven bij Remy die vroeg wat we wilden drinken. Normaliter ben je in een Amerikaans restaurant binnen een uur uit en thuis. Nee hoor, de enige keer dat wij niet gezellig lang kunnen tafelen, vinden we een restaurant waar ze lekker langzaam zijn................euhhhh. In plaats van een 3gangendiner, toch maar gekozen voor alleen een hoofdgerecht. Lekker pasta. Voor Ellen met tomaat en basilicum, knoflook en spaanse peper. Mariëlle had papardelle met een paddenstoelen, knoflook garnering.
Lekker wit wijntje er bij (een Chardonnay). Wel alleen voor Mariëlle, Ellen hield het gezellig bij een cola zero. Het wijntje smaakte naar meer, dus tijdens het hoofdgerecht nog maar zo'n glas besteld. De ober wilde eerst een hele fles neer zetten, maar tja we moeten ook nog naar een musical. Dan kan ik natuurlijk niet echt vals gaan meezingen.
De rekening, hadden we zo bedacht is goedkoper als op basis van de restaurantweek (was ook apart menu waaruit je kon kiezen). Tja dat gedeelte klopte wel, alleen die wijn he????  Hij smaakte zalig, de prijs $ 30 voor 2 glazen. Dat proefde ik er nu ook weer niet vanaf. Dus uiteindelijk werd de rekening dus toch nog duur.
Geeft niet, want we hadden er helemaal zin. Gezellig meezingen met de liedjes van Bjorn, Benny, Agnetha en Annifried. Ik heb alle elpees gehad vroeger, kende dus de teksten uit mijn hoofd. Mooi theater en om stipt 8 uur begon de voorstelling. Ellen en Mariëlle stonden al klaar om van de stoelen te springen en gezellig mee te dansen en te springen. Want ja dat deed iedereen gisteren ook!!!
Ach zeiden we nog aan het begin. Ze kennen de tekst natuurlijk niet, doe net als in de kerk. Gooi een scherm met de tekst naar beneden en de zaal gaat plat. Tja................  hoe zal ik dit zeggen. De sfeer was er niet en kwam er ook niet. Lag niet aan de acteurs, speelden en zongen erg goed. Maar het publiek bleef als een zoutzak zitten en klapte alleen aan het einde even mee.
Wij snappen niets meer van die New Yorkers. In de kerk zingen, dansen en klappen ze om het hardst. Bij een meezingmusical blijven ze als houten klazen op hun stoel zitten. Bij de toegift worden er nog een aantal liedjes gezongen van ABBA. Dus dan zal het wel komen dachten we nog hoopvol. Je voelt um al, ook daar gebeurde niet veel. We hebben ook heel sterk het idee dat de merchandising in dit theater niet echt een toppertje is.
Half 11 was het einde voorstelling en liepen we op ons gemak terug naar het hotel. De weblog bijgewerkt, helaas weer zonder foto's want de fotocamera was niet inbegrepen bij de shoppingtour.
Morgen belooft het in ieder geval droog met zonnige perioden te worden. Dus we pakken het sightseeing gedeelte weer op. Een wandeling over de Brooklynbridge staat onder andere op het programma. Het wordt onze laatste volle dag, dus we gaan weer lekker veel wandelen. Nu is het bedtijd voor ons!!   Weltrusten en tot morgen. Same place same time!!

Dag 3; open your heart and mind to the almighty Lord

Zo......................  dat is nog eens een begin van de heilige zondag. Deze dag wilde we toch wel als echte "instant" New Yorkers tussen de New Yorkers beleven.

De jetlag hebben we aardig overwonnen. Om 11 uur in slaap gevallen en pas om 6 uur  echt wakker. Dat gaat de goede kant op. By the way, de bedden liggen hier megafantastic. Kan ook liggen aan het feit dat we totaal gesloopt zijn, of ze zijn gewoon echt heel lekker. De waarheid zullen waarschijnlijk niet te weten komen. Even gebeld en geskyped met het thuisfront waar alles onder controle is. Dat belooft wat voor de toekomst, want als alles goed gaat daar, kunnen wij vaker weg !!!!!!

Na een verkwikkende douche, de badkamer is vrij klein maar de douche is erg goed, op weg richting Times Square Church. Onderweg bij zo'n echte NewYorkse deli een heerlijke bagel gegeten en een yoghurt met fruit en muesli. Zo dat geeft een goede bodem voor vandaag.

Via het AAforum hadden we vernomen van een "kenner" dat voor de dienst op zondag, je zeker toch wel 3 kwartier van te voren aanwezig dient te zijn. Dus netjes om 9 uur kwamen we bij de kerk aan voor de dienst van 10 uur. Deze kerk is gevestigd in een voormalig theater, dus compleet met theaterstoelen en een podium.

Op de meeste stoelen lagen bijbels, in alle vormen en maten. Dit zijn de vaste plekken van de mensen die hier blijkbaar een paar keer per week komen. We waren zeker niet de eerste en konden nog maar net 2 stoelen naast elkaar vinden. Er zijn maar een paar extra plekken, maar de dames van de begeleiding zoeken graag een plekje voor je.

Dus wij gingen zitten en hebben onze ogen uitgekeken met al die verschillende soorten mensen die binnenkwamen. Op het podium (door de mensen omgebouwd tot een soort altaar) zaten ook al een aantal voorgangers. Er kwamen er ook steeds meer bij, en liepen en zaten half in trance biddend en inzichzelf pratend. Zij liepen geregeld biddend heen en weer. De dienst begon stipt om 10.00 uur met het geweldige gospelkoor. De stemming zat er gelijk goed in en iedereen ging staan, meeklappend en de armen in de lucht, allemaal voor de almighty God. dit is toch andere koek als bij ons in de RK kerk. Wij willen pastoor Goemans toch maar aanraden om toch ook eens naar New York te gaan en te zien hoe ze hier de kerken wel goed vol krijgen.

De liedjes kenden we niet, maar er was geen belemmering om mee te zingen want de tekst van de liedjes kwam om een groot scherm wat boven het altaar hing. Dit duurde ongeveer een uur en we kregen inmiddels een paar moeie voeten.  Hier een voorbeeld van de liedjes.

 

Het was lekker meezingen en meeklappen geblazen. Geregeld gaan de handjes de lucht in en roept er iemand hallelujah. Wij vroegen ons nog af of er uberhaupt nog wel gesproken werd........ Nou dat werd goed gemaakt hoor!!!!  Er kwam een voorganger die ons 3 kwartier lang heeft verteld hoe het zit met David en Salomon. Het is dan de bedoeling dat je de versen meeleest in je eigen bijbel en de dingen arceert of merkt die jij belangrijk vind. De man die naast mij zat, had zijn bijbel in een tasje zitten, samen met een gele arceerstift.

De dame voor ons heeft de hele dienst staan zingen met haar handen in de lucht, ogen dicht...  Maar wel met haar mobieltje in haar hand, je weet maar nooit of de Lord jou belt. Dan moet je natuurlijk wel bereikbaar blijven voor hem. Wat wel heel bijzonder is, is dat niemand raar opkijkt als je ineens klapt of hallelujah roept. Het maakt niet uit, alles kan en alles mag. Ze zoeken trouwens nog wat mensen voor het geluid en de bediening van de camera (wij zaten aan Daan te denken, die is tenslotte lid van de ECL)

Na 3 kwartier was de voorganger ervan overtuigd dat we de boodschap die hij probeerde over te brengen, ook echt bij ons allen was aangekomen. Wat wel bijzonder is, is dat de hele zaal reacties geeft als de voorganger iets zegt. De boodschap van vandaag is dat als je iets wilt je dit niet alleen met verstand maar ook met je hart moet willen. Nou wij willen met ons hele hart UGGS vinden, dus daar hebben we maar heel hard voor gebeden (het werkt, kan ik dus nu vertellen!!)

Hier een filmpje van hoe de voorgangers preken. Het is niet wat wij hebben gezien, maar het ziet er zeker hetzelfde uit:

Na deze preek  (het werd steeds warmer in de kerk en we vielen bijna in slaap daardoor) werd door de kerkgemeenschap afscheid genomen van een voorganger die met zijn vrouw naar de Oekraine (of all places) gaat om daar een kerkgenootschap op te zetten. De hele gemeenschap moest gaan knielen en er werd voor hen gebeden. Er vloeiden aardig wat traantjes, zelfs bij ons maar dat was van het lachen......

De voorgangers gingen met zn allen op het altaar geknield zitten, hielden elkaar bij de schouder vast en riepen hallelujah, praise the lord, god almighty en huilden tranen  met tuiten. Wij konden elkaar inmiddels niet meer aankijken want de tranen liepen bij ons ook over de wangen. Het leek wel een sekte, zo gingen de mensen er ineens in. Heel bijzonder.

De dienst werd afgesloten met nog een paar lekkere meezingers en meeswingers en alle nieuwkomers werd gevraagd om gezellig bij te praten over het geloof en het uitdragen van dit geloof. Helaas hadden wij niet veel tijd meer, anders waren we een kopje koffie met ze gaan drinken. Maar ja de plicht roept (de shopplicht).

Ellen heeft nog een stukje gefilmd maar het kaartje van haar fotocamera past niet in mijn laptop. Dus dit komt als we weer thuis zijn in.

Deze kerkdienst moet je een keer hebben meegemaakt. Het is echt een one of a lifetime experiment, ook als je niet in God gelooft. Heel bijzonder!!

Na de dienst natuurlijk wel de CD gekocht, zodat we ook thuis dit kunnen herbeleven. Buiten gekomen even bijgekomen van deze bekering. Toen op naar de volgende bestemming van deze dag: de shops.

In Abercrombie was het andere koek. Een donkere winkel met een leuke harde muziek, goed afgesteld op de jongere van vandaag de dag, maar voor ons "oudere" jongere toch iets teveel van het goede. Maar ja het ging natuurlijk wel om het scoren van een paar leuke shirtjes en dat is gelukt.

Toen naar Bloomingdales want daar verkochten ze ook UGGS hadden we gelezen. Dat klopt, alleen niet de juiste maat en een zeer beperkte collectie.  Tja we wilden het ook alleen met het verstand, maar je moet het ook voelen in je hart..........................

Ook vonden we de mode bij Bloomingdales niet echt geweldig. Dus mannen thuis, wees gerust we hebben tot nu toe niet veel uitgegeven, kan natuurlijk nog veranderen he, we zijn hier nog wel een paar dagen.

Omdat het ging regenen zijn we ook nog even in de Applestore geweest, en ook hier heeft Ellen weer gezorgd dat de Nationale Schuld  van de Amerikaanse regering weer iets minder is geworden.  Er hangen ook van de lichtreclames waar het totale schuld van Amerika op vermeld wordt. Dit wordt ook live bijgehouden.

Bij de speelgoedwinkel F.A.O. Schwartz ook een blik even naar binnen geworpen (figuurlijk he?!?!). daar vind je de meest geweldige pluchebeesten. Van megagrote olifanten, giraffen, zelfs de ark van Noah was er nagemaakt.

Vervolgens teruggegaan met onze aankopen naar het hotel en het adres van de UGGsstore op gezocht op internet, want het ging om het verstand én je hart.......  niet vergeten he?????

Met de metro richting Colombus Avenue en daar was de UGGS Flagshipstore.  Geweldig aardig personeel (echt no way) die met heeeeeeeeeeeel veel moeite wel een paar UGGs voor je wil pakken. Maar goed hier hadden ze wel de juiste soort met maat. Zo zie je maar geloof met je verstand maar ook met je hart en het komt allemaal goed. Heeft zo'n mis toch wel zijn dienst gedaan!!!

Met de UGGs in de hand teruggelopen naar het hotel. We wilden met de metro maar daar hadden ze besloten dat downtown met openbaar vervoer niet meer kon voor die dag. Dus dat werd weer de benenwagen en met zo'n 20 minuten lopen kwamen weer bij het Warwick hotel. Daar de Uggs geparkeerd en in het Ierse pub vlak naast ons hotel lekker gegeten. Een hamburger en een wrap. Erg lekker, maar zoals altijd weer in een recordtijd gebracht en weer weggehaald. Want owee als je maar even je mes en je vork op je bord neerlegt, dan komen ze gelijk vragen of je al klaar bent en willen ze het weer meenemen. Gezellig natafelen zijn  2 woorden die ze hier absoluut niet kennen......

Het toetje hebben we overgeslagen (paste niet meer) maar voor een cappucino en een thee was nog wel een gaatje te vinden. Om 8 uur waren we weer in het hotel en hebben we er maar een zeer relaxte avond van gemaakt. Want morgen verwachten ze in de ochtend nog regen (dit viel uiteindelijk vandaag reuze mee, een paar spetters maar verder was het droog).

Dus morgenochtend gaan we verder met onze shoptocht richting Macy's en ManhattanMall. Want tot nu toe zit de koffer zeker nog niet vol!!!! 

Vandaag dus helaas geen foto's en alleen wat filmpjes van Youtube. Onze eigen foto's moeten we jullie nog even schuldig blijven want het kaartje van het toestel van Ellen past niet in mijn laptop (en het snoertje heeft ze niet mee.)

Welterusten en tot morgen.

Dag 2; deel rest van de marathon

Goooeeeeiieemorgggeeennnn!!!!  We zijn er weer hoor......  heerlijk geslapen en om half 6 wakkker. Nog even gedut en nu maar weer de computer aangezet voor de rest van het verslag.

Tja je moet er iets voor over hebben om een paar dagen naar New York te gaan. Waar waren we gebleven???? 

Bij ground zero inderdaad. Daar kon je helaas niet veel van zien (zie foto) behalve een paar hijskranen (speciaal voor Andre gefotografeerd, deze zijn tenminste ECHT groot) en een gigantisch doek er omheen met hoe het gaat worden.

Daar tegenover lag Century 21!!!!!  Het eerste echte shoppingmall die we zouden aandoen. Deze winkel is een echte outlet met zwaar afgeprijsde artikelen van merkkleding, zonnebrillen, luchtjes, handtassen.  Daar de eerste aankopen gedaan!!!!  Een echte Kenneth Cole zonnebril voor € 10. Now you'r talkin'.....

Mariëlle wilde in New York ook nog kijken voor nieuwe parfum en ook hier geslaagd en totaal voor €63 (inclusief zonnebril) Eternity 100 ml met extra reissetje van 15 ml en een bodylotion vn 150 ml. Nou dat vond ik toch wel een hele leuke deal!!!

Even een tussendoor tip voor Nel en Lisa, ze hebben er ook heel veel van Chanel. Niet gekeken naar de prijzen want die stonden er niet bij. Maar ik ga er vanuit dat dit hier ook wel goedkoper is. Zou er zeker gaan kijken.

Ook nog even gekeken voor een nieuwe handtas, er zaten zeker hele leuke merken bij, maar de tassen zelf waren zwaar gedateerd en volgens mij uit een donkere kelder gehaald om de zaak maar te vullen. Of de Amerikanen hebben echt geen smaak en vinden dit de laatste mode?!?!!? Het kan zomaar natuurlijk.

Van dit shoppinggeweld kregen we toch ook wel zin om nog iets anders te gaan shoppen en vonden dat het tijd werd dat we richting SoHo gingen. Dus hup naar de Metro gelopen en met ons 100% NewYork boekje in de hand de volgende route gelopen die hier vermeld stond.

In East Village gezellig rondgelopen en sfeer opgesnoven. Gezellige winkeltjes en veel restaurantjes met heerlijke bakkers waar we een sandwich met kip, tomaat en basilicum hebben gegeten. Het  brood was echt zalig, bruin en goed gebakken. Dit leek echt op goed Nederlands brood van de echte bakker. Dit heb ik hier echt nog nooit eerder gegeten. Ook allerlei soorten bruine broodjes met zaadjes, super gezond!!

 

Onderweg komen we een wel HEEL bekende naam tegen.  Heeee?????  Nooit geweten dat de Bleekerfamily zo bereisd was, zo ver ik weet gaan ze al jaren alleen maar naar Fiss en gaan in de zomer varen met de boot op de Nederlandse plassen.  Waarom houden jullie dit geheim???  Er is zelfs een straat naar jullie vernoemd. Het bewijs staat hierboven.

Maar goed, terug naar onze wandelroute, richting SoHo, met als doel UGGS voor Laura. (Tessa mag ze zelf uitzoeken als we samen naar Orlando gaan he??). Ze hadden precies de Uggs die ze bedoelden, korte grijze, met bont en zo'n knoopje. Helaas niet meer in maat 9 (eur 40) maarrrr ze hadden nog wel een kindermaat 8 die gelijk was aan de volwassenmaat 9.?!!? Euhhhhh?!!??  wij waren um even kwijt en helaas de verkoper ook, want hij paste niet (ze zaten wel erg lekker hoor, Laura)  Ook bij de andere winkels gekeken voor deze Uggs, maar alles uitverkocht. Maar gelukkig hebben we nog een paar dagen dus, we zullen ze vast nog wel vinden.

Wel heeft Ellen haar eerste aankopen hier ook gedaan. Een paar Conversegympen, precies zoals Laura het wilde. Groen met paarse strepen....................

In SoHo was het behoorlijk druk in de winkels met de megasale van soms wel 80%!!!!!  Maar tot nu toe nog niet echt wat we zochten..... Zometeen nemen komen we gewoon weer met lege koffers thuis????  Dan zijn we vast de eerste uit NY die met niets thuiskomen. Dat mag niet gebeuren, dus voor morgen maar een shoppingdag ingesteld.

Het was inmiddels al schemerig geworden (rond 4 uur begint dit al) maar om de dag goed af te sluiten wilde we toch iets gaan bezichtigen. Dus hup inde metro richting ons hotel. New York by night is ook één grote lichtbundel en dat moet ook van boven worden bekeken. Dus naar Top of the Rock. nou ja hup.....  inmiddels best al weer moe, toch het richtingsgevoel liet ons aardig in de steek. Je ziet zoveel, waar is het ook al weer???  Toch maar even aan mijnheer Agent gevraagd. Die wijst ons vriendelijk naar de overkant van de straat (oeps, blond met jetlag, tja do I need to say more.....)

Hier was het uitermate rustig, totaal geen rij, konden zo weer naar binnenlopen. En ja hoor daar zijn ze weer.....................  onze vrienden van de security. Volledig automatisch trek je alles al uit en doe je al je spullen in bakken. Loopt door de erehaag, ik verwacht nog steeds iedere keer iemand die me dan staat op te wachten met een medaille of zo.  Die hadden ze niet voor ons,  wel mochten we op de foto. Mwahh laat maar, na een dag de alternatieve marathon van NY zie je er niet helemaal fris en fruitig meer uit, zullen we maar zeggen. Ben bang dat we niet meer blijven plakken.

Met de lift ga je dan naar de 67ste verdieping, de lift heeft in het dak allemaal lichtjes en je ziet ook hoe hard de lift naar boven gaat. Grappig gezicht, ik heb vroeger nog wel eens van die nachtmerries gehad dat de lift dan door het dak vliegt. Maar gelukkig stopte deze lift wel op tijd.

Boven aangekomen een geweldig uitzicht.  Zie hier de plaatjes:

  

 

In het hotel teruggekomen alle tassen neergezet. Niet te lang op bed gaan liggen want dan komen we er niet meer vanaf ben ik bang...........  Echt alles doet zeer,  onze voeten, benen, rug. Nadat we zijn opgefrist (lees, andere schoenen aan en beetje deo) met de lift van de 21ste verdieping weer naar de lobby. Daar staan ook een aantal gasten te wachten om te gaan dineren. Ik loop langs en voel me echt ZWAAR onderdressed.  Zij helemaal op chic, mooie broeken, jurken en hoge hakken aan. Ik in mijn spijkerbroek, (nep)Uggs en ski-jas. Ze zullen zich wel afvragen, hoe komen zij in hemelsnaam in dit hotel terecht???  Tja dames PriceLine hee????

 

Even gezocht weer naar het tentje wat we in de buurt hadden gezien. Ted's Montana Grill, die is een steakhouse van Ted Turner (tenminste dat stond bij de deur vermeld).  Overal was het superdruk in de restaurants, behalve in deze?????  Als dit maar goedkomt, omdat we geen zin en puf meer hadden om verder te kijken, ploffen we op de stoelen neer. Zo een beste vent die ons hier nog vandaan krijgt.

De sirloinfilet 8 ounz (de kleinste op de kaart) smaakte erg goed (kan ook zijn omdat we gewoon berehonger hadden). Want het aperitiefje van stukjes komkommer waren ook zalig. Hoe was het spreekwoord ook alweer:  Honger maakt rauwe bonen zoet.

Maar eerlijk is eerlijk de steak was supermals en goed gekruid. De margarita smaakte niet als bij Theresa, maar ach, een kniesoor die daar op let.

Terug in het hotel de weblog bijgewerkt met deel 1 en toen een aardig tijdje met Theresa voor het eerst geskypt. Super!!!  Voor degenen die lezen en die denken who the hell is Theresa???  Zij is onze nicht in California (haar ouders zijn op Ellis-island in de jaren 40-50 aangekomen) waar we afgelopen meivakantie een paar dagen hebben gelogeerd voor de VanSteynreunie in Lodi.

Zo, nu even douchen en op naar de kerk. Want het is tenslotte zondag!!!  Hallelujahhhhhhhhh!!

Dag 2 deel 1 De alternatieve marathon van New York

Zoooooooooooooohhhhhhhhhhhhhhhh  terwijl ik de weblog bijwerk liggen we helemaal kapot op bed. We hebben vandaag de hele dag gelopen, gelopen en gelopen.

Maar goed, we zullen maar bij het begin beginnen, toch??   Wij zijn gisteren aangekomen in de city that never sleeps. Dat lukte ons niet helemaal maar we doen aardig ons best. De bedden ligggen super, maar het echte slapen, daar is niet echt sprake van.

Dus om half 5, Mariëlle, was al meer dan een uur wakker, werd Ellen ook wakker. Zij was om 12 uur wakker geworden en had een paar nachtmerries over UGGS?!?!?!?

Omdat we toch wakker waren, de foto's op de weblog gezet en daarna gedouched en rond kwart voor 8 zaten wij een cafeetje voor ons eerste ontbijt. De koffie is hier zowaar best nog sterk!!!!  Je verwacht een slap bakkie slootwater, maar je wordt er toch wel aardig wakker van.

Vervolgens wilde we met de metro naar Battery Park. We zijn nog niet helemaal geacclimatiseerd en stonden wel bij een metro die downtown ging, maar ons niet naar de plaats van bestemming wilde brengen. Het richtingsgevoel van Mariëlle zit verkeerd om en bij Ellen is ie nog even offline.............

Dus maar even navragen bij een vriendelijke NewYorker hoe we het beste met line 1 konden gaan. Of het nu de jetlag is, ik weet het niet, maar ik ben volledige gedesorienteerd als ik zo'n metrostation uitkom. Maar ook wij kwamen zonder kleerscheuren aan bij Batterypark waar we met de boot naar Statue of Liberty en Ellis-island wilden.

Daar aangekomen met de boot mee, maar niet voordat we weer een security-check hebben gehad. Het wordt al gewoonte om je broekriem te verwijderen, horloge af, schoenen uit en zakken leeg. Nog even en we kunnen meedoen voor het guinessboek of records voor wie het snelst door de douane heen komt :)

Door deze security voer de boot voor onze neus weg. Maar geen nood, een 30 minuten wachten en we konden heerlijk boven op het dek staan. Het was wel nog iets fris maar het zonnetje doet goed zijn best en er is weinig wind. Dus heerlijk op het dek genoten van het uitzicht op Manhattan en natuurlijk het vrijheidsbeeld.

    

 

Bij het vrijheidsbeeld van boord gegaan en heerlijk rondgelopen en genoten van het uitzicht. We hadden geen kaarten om de kroon in te gaan maar we vonden dit al indrukwekkend genoeg. Je kon wel tot "de voeten" van het vrijheidsbeeld komen. Maarruuuhhhh......... ja hoor daar zijn ze weer ............ onze securityfriends met een geweldig lange rij. Nou die rij vonden we iets te veel van het goede en hebben onze vrienden vriendelijk bedankt. De veiligheidsmaatregelen zijn behoorlijk daar. Er lopen aardig wat Swats rond, zwaar bewapend.

Toen met de boot naar de volgende stop, Ellis island. Hier kwamen vroeger de emigranten aan na soms wekenlang op de boot richting de US of A te hebben gezeten. Hier hebben we de ECHTE japanner uitgehangen. Koptelefoon op met een audiotour. Hoewel er veel sentiment bij is, vond ik het toch erg indrukwekkend. Als je je realiseert dat een 6tal ooms en tantes hier eind 40, begin 50er jaren echt daadwerkelijk hebben gestaan in die zelfde hal. Een echt kippenvel momentje.

Als je de tour volledig conform het bandjes had gedaan waren we een aantal uur zoet geweest, maar Jappanners klikken een paar foto's en gaan dan weer verder, dus wij hebben het een en ander overgeslagen (meestal de nagespeelde luisterverhalen van nieuwe Amerikanen).  Nog geprobeerd de gegevens op te halen van oom Koos maar dat is helaas niet gelukt. 

Rond 2 uur waren we hier uitgekeken en namen de boot terug naar Manhattan. Op de boot lazen we dat er nog een Nederlands Monument zou zijn, wij ons nog afvragen waar dat was. Want daar waren we echt finaal langsgelopen (blame it on the jetlag......)

 

 

 

Vervolgens hebben we als echte touristen met het fototoestel op de buik en het reisgidsje in de hand een route gevolgd door Wallstreet. Wat een mooie straten. Dit waren nou echt de straatjes die je herkent uit films met van die trappetjes en zo.

 

 

 

Heel bijzonder is wel het gevoel als je hier rondloopt. De beelden van de ramp met het WTC die komen hier vandaan. Daar zag je al die mensen rennen volledig in paniek. Je ziet er niet veel meer van, ook niet echt van ground zero. Maar het is wel apart om er te zijn geweest.

 

 

De rest van het verslag komt morgen want onverwacht heb ik nog een tijdje geskyped voor het eerst met Theresa in Escalon California. (wasn't it fun???  Just for you in English, hopefully you can understand a bit what's written here, otherwise maybe it's time to cath up your Dutch and come to Holland......)  Zo leuk om elkaar zo te spreken. Daardoor is het nu 11 uur 's avonds en ben ik kapot en ga ik slapen. Morgenochtend zal ik waarschijnlijk toch wel weer vroeg wakker zijn.

 

Dan krijgen jullie deel 2 met foto's.....   Dus ik houd het nog een beetje spannend wat we allemaal nog meer hebben gedaan. Onze voeten doen er in ieder geval zeer van...

Iedereen alvast ontzettend bedankt voor al jullie leuke reacties. Ik heb nu helaas te weinig tijd om op iedereen te reageren maar we vinden het super om het te lezen.

 

Tot morgenochtend  (voor ons dan he)